Σελίδες

18 Φεβ 2011

Η δυστυχία της κότας!

Πριν από μερικά χρόνια κάθομαι σε ένα παγκάκι έξω από το μετρό στην πλατεία Συντάγματος και με την camera μου φωτογραφίζω κόσμο… βασικά γυναίικες…όχι αυτές που μπαινοβγαίνουν, αλλά αυτές που έχουν ραντεβού… καθώς εκεί είναι φοβερό meeting point.
Δεν είναι η πρώτη φορά που πάω… Πήγαινα πολύ συχνά  γιατί μου’χει κάνει φοβερή εντύπωση, πώς τόοοοοοοοοοσο πολλές κουκλάρες περιμένουν …περιμένουν…, περιμέεεεεεεενουν…. τον αγαπημένο τους, που 9 στις 10 φορές είναι ένας χάλιας και μισός…  Τις στήνουν κανονικά, αλλά εκείνες ποτέ δεν διαμαρτύρονται…αντιθέτως, με το που ξέρει ότι φτάνει (την έχει ειδοποιήσει με το κινητό… βγήκα… σε δυο λεπτά είμαι εκεί), αλλάζει κ τη στάση του κορμιού της, σιάχνεται all over, μέχρι που κάνουν και δοκιμές (αλήθεια σας λέω) στο χαμόγελο… Εχω πάει πολλές φορές… ούτε μία φορά δεν διαμαρτυρήθηκε καμμιά κουκλάρα…
-Δεν πειράζει που άργησες 45 λεπτά μωρό μου….  Είχα το βιβλίο μου μαζί…  σιγά που διάβασε.. με την κολλητή της μίλαγες το κινητό βρίζοντας τον παπάρα που αργούσε….
Μια φορά εκεί που φωτογράφιζα ήρθε και κάθισε δίπλα μου ένας παππούς… πολύ παππούς….
-Τωρα τους περιμένουν αυτές… ε; μου είπε ξαφνικά.
Τον κοίταξα κατεβάζοντας την camera….
-Είναι δυνατόν να τραβήξεις την προσοχή του αρσενικού, αν τον περιμένεις; συνέχισε και μετα δεν ξαναμίλησε μέχρι που έφυγε αθίρυβα όπως είχε έρθει.
Δεν φαντάζεστε πόσες κουκλάρες έχω δει να περιμένουν τον λεγάμενο… οσο πιο πολύ αργεί ναρθει τόσο πιο σίχαμα είναι… 4 στους δέκα έχουν αθλητική εφημερίδα κάτω από τη μασχάλη… οι υπόλοιποι 4 είναι  χέσε μέσα Πολυχρόνη που δεν γίναμε ευζώνοι και οι υπόλοιποι 2 «δεν ξέρω, δεν απαντώ»
Τι έγινε κορίτσια;
Δεν μπορεί και οι δέκα χάλιες να είναι επιπέδου Woody Allen; Που σας τρέλλανε με την προσωπικότητά του…. Η μασχάλη τους λέμε μυρίζει αθλητική εφημερίδα…. Φαντασθείτε πώς μυρίζει η εφημερίδα.
Δεν μπορεί επίσης να είναι οι υπόλοιποι φλούφληδες μηχανές του σεξ… Πολλοί μπούληδες έστηναν τις κουκλάρες… σας μιλάω για πολλούς μπούληδες με κόκκινα μαγουλάκια και άγαρμπες κινήσεις…. Έστηναν τις κουκλάρες οι μπούληδες; Και αυτές περίμεναν κάνοντας πρόβα το καλό τους χαμόγελο…
Οι γυναίκες πρέπει να παντρευτούν οπωσδήποτε. Μιλάμε για προαιώνια λύσσα κακιά… Για να γίνει αυτό προϋποθέτει σχέση… κάνουν λοιπόν σχέση… και μετα παντρεύονται τον μπούλη που δεν το ονειρευότανε ούτε μόνος του στο ντους….
Και ξαφνικά μένουν μόνοι…οι δυό τους… και ο μπούλης παύει να φορά το σιδερωμένο Τα-shirtάκι της μαμάς του και κυκλοφορεί τρίβωντας τα τέτοια του έξω (;) από το μπόξερ… και το επόμενο στάδιο είναι να πάψει να προσέχει πόσο κούκλα παντρεύτηκε… και μετά κάνει παιδί μαζί του… και εκείνος την παραμελεί 2 φορές… Θα γίνει καλός πατέρας;
Μμμμ δύσκολο… ξέρετε γιατί; Επειδή αυτός και αυτή δεν ερωτεύτηκαν ποτέ… γιατί; Επειδή εκείνη έπρεπε οπωσδήποτε να παντρευτεί.
Εχω δεκάδες φίλες που θαυμάζω, είναι όμορφες, είναι ικανές, τάχουν όλα και όμως επιμένουν: Θα μας γνωρίσεις κάποιον; Πλήν του Χατζηνικολάου που του γνώρισα την Κατρίτση…δεν έχω γνωρίσει ποτέ γυναίκα σε άνδρα και ανάποδα.
Βλέπεις τις φωτό τους στο FB και 8 στις 10 φορές τον αγκαλιάζει εκείνη και εκείνος στέκεται ακίνητος… λες και είναι φωτογραφία ταυτότητας.
Αν μπροστά στον φακό δεν αγκαλιάζει, σκέψου τι κάνει στο σαλόνι μπροστά στην τηλεόραση, ξύνοντας όπως είπαμε μέσα ή έξω από το μποξεράκι….
Όχι, δεν θα γίνει καλός μπαμπάς, γιατί απλούστατα η μαμά θα είναι πυρ και μανία μαζί του….
Κάποτε έγραψα ότι βαριέμαι τις ανδρικές παρέες, γιατί δεν θέλω καθόλου να πώ σε έναν φίλο μου πώς θα κατάφέρει να πηδήξει ένα γκομενάκι , ενώ μ αρέσει πολύ να λέω στις γυναίκες τι να κάνουν για να μην της φτύνουν οι άνδρες;»
Αμέσως πήρα πολλά feedback τύπου: Αχ ναι Μάνο μας πές μας πώς θα το καταφέρουμε αυτό!»
Ακούστε:
Σε μας τα αρσενικά δεν μας αρέσει η κότα… άντε να φάμε κανένα πιάτο, το μεσημέρι άμα δεν έχουμε άλλη επιλογή….
Και όλες οι γυναίκες που ξέρω που είναι δυστυχισμένες είναι κότες. Και ναι ο άνδρας τους δεν είναι καλός πατέρας… επειδή απλούστατα η ατμόσφαιρα επηρρεάζει το παιδί.
Γνωρίζω γυναίκες αστέρια που είναι παντρεμένες με ογκόλιθους της προς και από αδιαφορίας… και όμως τρέμουν μην τους χάσουν.
Για να γίνεις πατέρας και να καμαρώσεις για το θαύμα της φύσης πρέπει να το δεις αυτό το παιδί, ως καρπό δυο ανθρώπων που αγαπάνε, θαυμάζουν, λατρεύουν πολύ ο ένας τον άλλον. Να λές όταν πάει 7 ετών… έχει η μύτη του μπαμπά του…και να λάμπει το προσωπό σου και όχι να λες «ευτυχώς που πήρε τα δικά μου μάτια».
Όταν  με πλησιάζει καμμιά μαμά (τώρα που ξέρω πολλές λόγω  της Ολίβιας) με το μωρό τους αγκαλιά και θέλει να μου το συστήσει… να μου το δώσει αγκαλιά… το πρώτο που παρατηρώ είναι αν βλέπει με καμάρι τον άνδρα της και μοιράζεται μαζί του τη χαρά…
Γελάω που χρησιμοποίησα το κλισέ «καρπός του έρωτα»… Υπάρχουν μερικά κλισέ που είναι αποστομωτικά.
Όχι, δεν φταίμε εμείς οι άνδρες που είμαστε συχνά πυκνά πολύ μαλάκες. Οι γυναίκες φταίνε που τους δίνουν το δικαίωμα.
Με την απελευθέρωση του σεξ πριν από μισό αιώνα, η αλήθεια είναι ότι υπέθεσα ότι επιτέλους η γυναίκα θα διαλέγει το συντροφό της… δεν υπολόγισα βλακωδώς, ότι η απελευθέρωση θα φέρει την μείωση του ενδιαφέροντος του αρσενικού…  πριν από 35 χρόνια όταν ήταν ανοικτό ένα περισσότερο κουμπί στο πουκάμισο της όμορφης συμμαθήτριας…παρα λίγο να παθαίναμε εξώφθαλμο βρογχοκήλη… σήμερα η όμορφη της τάξης αδιαφορεί γενικώς για τα κουμπιά… και κανείς δεν της δίνει σημασία…. Ουπς το ενδιαφέρον έπεσε απότομα… άρα δεν επιλέγουν τους άνδρες τους επειδή απλούστατα αυτοί ψιλοαδιαφορούν… και έτσι διαλέγουν τον πρώτο που θα κάτσει…
Καθώς αγκαλιάζεις το παιδί σου, όταν ο πατέρας είναι π.χ. στη δουλειά… στο ζούληγμα που του κάνεις του μωρού, πρέπει να σφίγγεις νοερά και τον απόντα πατέρα… και το ανάποδο πρέπει φυσικά να γίνεται και με τους πατεράδες….
Αν αγκαλιάζεις το παιδί και σου την σπάει η μάνα του επειδή ποτέ δεν την αγάπησες πραγματικά… η αγκαλιά μπορεί να γίνει και μέγγενη.
Δεν μπορώ να σας το πω διαφορετικά…το γυροφέρνω τόση ώρα… χάθηκε η κάβλα… και φιλοσοφικά και πρακτικά…
Από τη στιγμή που οι γυναίκες παραχώρησαν το θέμα της επιλογής … χάθηκε η κάβλα και μαζί και η μπάλα.
Το «γνωρισέ με σε κάνενάν φίλο σου» από μόνο του δεν έχει κάβλα.
Αφού με ρωτάτε λοιπόν…
Σταματείστε να’στε κότες…
Μετατραπείτε σε κάποιο πιο καβλέ πτηνό.
Προτιμείστε κάτι προς φλαμίνγκο και αν είναι δυνατόν αποφύγετε τον κόνδωρα.

ΥΓ, Όχι δεν θαθελα η Αθηνά μου να γίνει κότα.

14 σχόλια:

  1. Αμάν... Θίγεις πάρα πολλά θέματα, που ένα - ένα χρειάζεται 3 βιβλία... Κι όσα λες είναι πολύ, μα πολύ ενδιαφέροντα... Μίτση Πικραμένου.-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ifigeneia sto forum eimaimama18 Φεβ 2011, 9:43:00 μ.μ.

    Απολαυστικότατος όπως πάντα!!!

    "Χάθηκε η κάβλα.. και φιλοσοφικά και πρακτικά..." Γελάω μόνη μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. dwse gkazia mano gt xanomaste
    to thema einai ti gynetai otan mia gynaika einai poytana sto kravati noikokyra ergazomenh klh mhtera k panw apo ola erwteymenh meton antra ths k ekenos tomono poy kanei seinai na einai mempsimoiros k na asxolite mono meto fb ti kaneis tote ?????????toy petas ts zartires sta moytra k kopitas allou ????????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δυστυχώς κάπως έτσι είναι τα πράγματα.. Δυστυχώς.. Γι'αυτό έχουμε κ δυστυχισμένες οικογένειες κ παιδάκια με προβλήματα.. Γιατί στην τελική τα παιδάκια την πληρώνουν που δεν φταίνε σε τίποτα.. Ας μην αρχίσω.. Ας ελπίσουμε μια μέρα να αφυπνιστούν οι γυναίκες κ να θέσουν το μυαλό τους σε λειτουργία κ σε αυτόν τον τομέα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. το κείμενό σου, που σαν θέμα γενικά αν το δω το βρίσκω αρκετά ενδιαφέρον,εκπέμπει ώρες ώρες μια "ξερολίαση" που προσωπικά με εκνευρίζει.. γνώμη μου πάντα.

    Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. πέστα Μάνοοοοοοοο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΟΣΟ ΔΙΑΒΑΖΩ ΤΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΩΡΕΣ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗΣ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το ότι είναι κουκλάρες, δε σημαίνει ότι όντως αξίζουν κάτι παραπάνω από αυτούς τους άντρες που διαλέγουν, γιατί αν είχαν και οι ίδιες ένα επίπεδο δε θα κάθονταν με κάποιον βλάκα μόνο και μόνο για να μην είναι μόνες... Και ίσως το κάτι βαθύτερο που λείπει σε αυτές τις κοπέλες είναι αυτό που ψάχνουν και οι λίγοι άντρες που αξίζουν κάτι παραπάνω και επειδή ακριβώς δεν το βρίσκουν σε αυτές δε τις επιλέγουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μωρέ σαν φλαμίνγκο μας γνωρίζουν και αυτοί μας γυροφέρνουν σαν καμαρωτά παγώνια στην αρχή. Τους πιστέυουμε, μας δένουν, αφηνόμαστε (ναι έχουμε ευθύνη που κοτεύουμε), τους δένουμε και εμείς τους γαιδάρους μας, κ έτσι κυλά η ζωή. Να κοιμόμαστε στο ίδιο κρεβάτι σε διαφορετικό πλευρό μια ζωή. Κατάντια και δυστυχία. Πραγματικά, δεν θα πάρω.

    Νανά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. όχι, δεν τα λες καλά, τα λες τέλεια! πες κι άλλα κι ακόμη πιο ωμά γιατι βαρέθηκα την χρήση μετριοπαθούς ορολογίας για καθημερινές παπαριές. να ξέρεις πάντως πως όταν η "κουκλάρα" (τουλάχιστον συγκριτικά) έχει παντρευτεί μαλάκα και μάλιστα άσκημο, απο εκείνους που τους σκουντάς για φακαμούκου και κάνουν το κουνέλι, αλλά έχει και παιδί μαζί του ΚΑΙ ΌΛΑ ΟΣΑ ΕΙΠΕΣ σκέφτεται μέσα της και να πει κουβέντα δεν γίνεται γιατί ο μικρός είναι κάτω των τριών. το θέμα δεν είναι να πεις τον παπάρα αντίο και να την κάνεις, αλλά να του την κάνεις και μάλιστα μπροστά στα μάτια του μέχρι να την κάνεις και οριστικά. δυστυχώς, πιστεύω σαν μάνα πως το παιδί πρέπει να έχει και τους δύο - όσο υποτυπώδης κι αν είναι ο μπαμπάς. προσωπικά, ξεκίνησα απο έρωτα, πέρασα στην πλήξη και κάπου τώρα υποψιάζομαι ότι θα του τα φορέσω. θα πω φυσικά αντίο, αν και το έχω ήδη κάνει χωρίς ν το καταλάβει ο μάπας, αλλά θα καθυστερήσω λίγο, γιατί να με συγχωρέσεις, αλλά παρ' ότι λατρεύω το δικό σου το φύλλο, είστε και λίγο αλλόκοτοι ιδίως μετά τον γάμο. έχω δέσει την γαϊδούρα και βαρέθηκα και τα λοιπά. θα σου πω μια αλήθεια που λυπάμαι γιατί στην λέω, αλλά ουσιαστικά είσαι νιόπαντρος και μωρομπαμπάκος. λοιπόν κι εγώ ξεκίνησα απο έρωτα τρελό, για να καλήξω σε τρελή τάση φυγής. γενικά, δεν είναι αν η γυναίκα είναι κότα και δεν φεύγει. πολλές φορές, είναι αν έγινε πρόσφατα μαμά και με την κρίση έχασε την δουλειά της και δεν ξέρεις κατά πού να κοιτάξει. έπειτα, ο έρωτας δεν κρατάει για πάντα, όχι δεν γίνεται αγάπη, σεβασμός και ευχέλαιο. γίνεται μια μαλακία και μισή μόλις πεθαίνει. παραδέχομαι λοιπόν πως ναι, είμαι καρακοτάκλα, αλλά να ξέρεις ότι πολλάκις δεν ευθύνεται το θύμα για την θυματοποίησή του. ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ωωωωωω!!! Φιλτατεεεε επιστρεψατε!!!!I like....πολυ πολυ!!!Θα σε διαβάζω ΚΑΙ εδω!!! Φιλακια στο Ολιβιακι και στο Αθηνουλινι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλησπέρα Μάνο. Ως άντρας θα με ενδιέφερε ιδιαίτερα να μάθω την άποψή σου όσον αφορά το τι καθιστά έναν άντρα καλό σύζηγο και πατέρα. Εμείς οι γυναίκες πολλές φορές έχουμε στο μυαλό μας ένα συγκεκριμένο προφίλ άντρα που κατά τη γνώμη μας πρέπει να πληρεί συγκεκριμένα κριτήρια για να πούμε ότι είναι καλός και στα δυο. Εσύ σαν άντρας ίσως μπορέσεις να δώσεις άλλη διάσταση στο θέμα. Ελπίζω αυτό να αποτελέσει σύντομα αντικείμενο κάποιου κειμένου στο Blog σου.
    Σε ευχαριστώ
    Ειρήνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πέστα!! ΠΕΣΤΑ!!
    Γιατί οι περισσότερες κουκλάρες έχουν μυαλό ψαριού... Δεν ξέρουν ν'ανοίξουν το στόμα τους να πούν μια κουβέντα... Πως να ενδιαφερθεί λοιπόν ένας άντρας πραγματικά γι'αυτές?? Τις έχει για να τις κυκλοφορεί... κι ύστερα απο χρόνια όταν η λεγάμενη τους τα πρήξει για οικογένεια, θα την παντρευτούν για να τους πλένει τα σώβρακα... και συμμετοχή στο μεγάλωμα του παιδιού, απο τις πάνες μέχρι τις βόλτες ΜΗΔΕΝ...
    Γιατί οι κότες-κουκλάρες αμέλησαν την πνευματική τους καλλιέργεια και ασχολούνται μόνο με την εξωτερική εμφάνιση... και πως θα κοιτάξουν να τυλίξουν τον γαμβρό, όπως τις δασκάλευε τόσα χρόνια η μαμά τους...
    Γιατί μόλις φτάσουν στα 30 αρχίζουν να σαχλομπεμπεκίζουν γιατί θα'θελαν να ήταν 20... και αυτοβαυκαλίζονται ότι ο γαμβρός τις αγαπάει γιατί φοβούνται την "κατακραυγή" της κοινωνίας ως ανύπαντρες ή single...

    ΥΓ Τα κείμενά σου είναι απόλαυση... Ή Ολίβια είναι ΠΟΛΥ ΤΥΧΕΡΗ που σ'έχει σύζυγο... και το Αθηνάκι πατέρα... Αν όλοι οι μαμπάδες ήταν σαν κι εσένα, όλες οι μαμάδες θα ήταν σαν την Ολίβια... ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΕΣ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Εύγε Μάνο!
    Τα είπες όλα!
    Εγώ πειράζει να γίνω κύκνος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή