Σελίδες

14 Δεκ 2011

Το παραμύθι ΜΟΥ!


Ηταν Ιούνιος όταν βρεθήκαμε οικογενειακώς στην Γερμανία για (προ)τελευταία φορά. Καλεσμένοι της Playmobil στο Zirndorf, ένα χωριό λίγο έξω από τη Νυρεμβέργη.
Ο,τι και να σας πω (που αφορά στα παιδιά) είναι λίγο. Αμα θέλετε να μάθετε περισσότερα ρίξτε μια ματιά εδώ στο κείμενο που’χε γράψει εκείνη την εποχή η γυναίκα μου η Ολίβια: http://www.eimaimama.gr/2011/06/blog-post_23-2.html
Δεν έχει τύχει να πάω στη Disneyland,  αλλά εκεί στο Fun Park της Playmobil το μόνο πράγμα που σκέφτηκα, ήταν ότι θα’θελα για εκείνες (τουλάχιστον) τις ώρες να’μουν κι εγώ παιδί.
Καλέ, ψέμματα σας λέω...
Τo ήθελα κι έγινα...
Ναι, εγινα παιδί.
Ε, τί να λεμε τώρα...
Να φαντασθείτε, ότι το’δα από τότε 1-2 φορές στα όνειρά μου, ότι ήμουν εκεί και έπαιζα μαζί με τα άλλα παιδάκια.
Ξέρω...ξέρω... συχνά-πυκνά τα κείμενα κρύβουν υπερβολές.
Ομως αυτη τη φορά η υπερβολή δεν είναι μαζί μας.
Εκτός κι αν βρίσκετε τα παραμύθια υπερβολές. Και εκεί στο Zirndorf έζησα ένα γεγονός που ήταν παραμυθι.
Τα παραμύθια έχουν βασικά εκπλήξεις. Εκπλήξεις και για μας τους μεγάλους.
Αφού λοιπόν μας πήγανε και μας δείξανε πώς κατασκευάζονται τα Playmobil…μας πέρασαν και για μια εθιμοτυπική επίσκεψη από το γραφείο του ιδιοκτήτης της εταιρείας κ. Horst Brandstätter…
Η πόρτα του ήταν ανοικτή.
Είμαι σίγουρος ότι είναι πάντα ανοικτή.
Η εμπειρία μου λέει ότι όλοι οι δημιουργικοί άνθρωποι έχουν ΠΑΝΤΑ ανοικτή την πόρτα τους.
Μπήκαμε λοιπόν μέσα εμείς και μερικοί άλλοι Ελληνες δημοσιογράφοι.
Μας υποδέχθηκε με ένα αχνό χαμόγελο… του είπαν (οι άλλοι) αυτά που νόμιζαν ότι έπρεπε… αλλά δεν μπορώ να σας πω τί του είπαν, επειδή είχα… ανατριχιάσει. Είχε σταματήσει το μυαλό μου.
Ο κ. Brandstätter έμοιαζε πολύ του πατέρα μου.
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι ήταν αδελφός του.
Σκέφτηκα ότι ο Αρχέλαος (ο πατέρας μου ντε) θα ήταν ως cartooni-στας ό πιο ευτυχισμένος άνθρωπος ανάμεσα στις τόσες φιγούρες του Playmobil.
Ηθελα να του το πώ... αλλά κόλλησε το στόμα μου.
Ή μάλλον κόλλησε το μυαλό μου.
Ως δημοσιογράφος έχω συναντήσει τετ-α-τετ πολλούς ισχυρούς ανθρώπους και ποτέ μα ποτέ δεν κόλωσα... αλλά εδώ το πράγμα ξέφυγε των δυνατοτήτων μου.
Βγήκαμε από το γραφείο και τότε συνήλθα.
Οχι δεν μπορούσα να φύγω, χωρίς να τον δω για μια ακόμη φορά.. χωρίς να του πω δυο λόγια...
Ζητησα από την κυρια των Δημοσίων Σχέσεων της Playmobil, να .. ξαναπάμε. Δεν συνηθίζονται τέτοιες ...αποφάσεις στη Γερμανία, αλλά μισή ντροπή δική μου, μισή ντροπή δική τους... Δεν θ’ άφηνα την ευκαιρία να μου φύγει.
Με κοίταξε ελαφρώς έκπληκτη , αλλά μου’κανε την χάρη.
Πήρα την Αθηνά στην αγκαλιά μου, την Ολιβ από το χέρι και ξαναπλησιάσαμε την ανοικτή πόρτα...
Ο άνθρωπος ήταν χαμένος στα χαρτιά του. Σήκωσε τα μάτια και μας κοίταξε... «Τί θέλουν πάλι;» θα σκέφτηκε... αλλά δεν το’δειξε. Μας ξαναχαμογέλασε αχνά.
Ήταν μια «δύσκολη» στιγμή.
Από τη δυσκολία μας έβγαλε η Αθηνά.
Πίσω από τον κ. Brandstätter πρόβαλε ενα πελώριο θηλυκό λυκόσκυλο... μεγάλο σε ηλικία... το αγαπημένο του σκυλί, που υποθέτω ότι ήταν πάντα μαζί του.
Είχε εμφανιστεί και πριν, αλλά λόγω της ... εθιμοτυπίας δεν του’χαμε δώσει την ανάλογη σημασία...  Η Αθηνά όμως, που’χει μεγαλώσει με ζώα, προφανώς δεν το’χε ξεχάσει... κι αυτη τη φορά (τη δεύτερη που πήγαμε στο γραφείο) θα υπέθεσε ότι πήγαμε για το σκυλί...
Ετρεξε να το χαϊδέψει... και φυσικά εκείνο αντέδρασε όπως όλα τα σκυλιά με τα παιδιά... του κούνησε την ουρά...άνέχτηκε τα ελαφρώς άγαρμπα χαϊδέματά της... γίνανε αμέσως φίλοι.
Η σκηνή τραβηξε την προσοχή του κ. Brandstätter, που ενθουσιάστηκε, που η σκυλίτσα του ενθουσιάστηκε... και σηκώθηκε από τη θέση του, άκουσε που αυτά συγκινημένος του είπα... και στήθηκε να μας τραβηξει όλους μας μια φωτογραφία η πολύ ευγενική κυρία των Δημοσίων Σχέσεων.
Δεν σας είπα ότι τα παραμύθια κρύβουν πάντα μια έκπληξη;
Σας το’πα και είχα δίκιο.
Θυμήθηκα την ιστορία τώρα που είμαι στο Μόναχο... μερικά χιλιόμετρα νοτιότερα του Zirndorf…
Παίρνω στην αγκαλιά την κόρη μου.
-Σου υπόσχομαι πώς θα ξαναπάμε, αγάπη μου!
Με κοίταξε και μου’σκασε ενα απο εκείνα τα χαμόγελα που παίρνουν τις καρδιές των μπαμπάδων.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου