Σελίδες

6 Μαρ 2011

γκάφες μικρές, γκάφες μεγάλες


Την έχω ξαναγράψει την ιστορία…αλλά 1ον  τη διασκεδάζω αφόρητα και 2ον ξανάγινε επίκαιρη. Ο συνδυασμός λοιπόν αποκλειόταν να με συγκρατήσει να την επαναλάβω.
Είναι μερικά χρόνια πριν και είμαι καλεσμένος στην «Ζούγκλα» του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου.  (σημειώστε ότι δεν θα ξαναπάω ποτέ, γιατί ενώ ήταν φίλος μου και τον  υποστήριζα, όταν οι άλλοι τον βάραγαν, στο φινάλε ξηγήθηκε κάτι περισσότερο από σκουληκιάρικα. Δικό μου λάθος και καλά έπαθα!!!!)
Μόλις έχει σκάσει λοιπόν η ιστορία με τον Πασχάλη, το παιδί και την (συγκλονιστική) γυναίκα του… τα κουτσομπολίστικα περιοδικά, οι τηλεόρασεις κλπ κάνανε πάρτι… όμως εγώ ζούσα στον κόσμο μου… δεν είχα ιδέα….
Μπαίνω λοιπόν στο μακιγιάζ, όπου βάφουν τον Μάκη… είναι ξαπλωμένος στην καρέκλα και καπνίζει ένα πούρο… δίπλα του ο Πασχάλης και η Πασχάλαινα του λένε κάτι με μεγάλη ένταση… Μπαίνω στο καμαράκι με χαρούμενη διάθεση…
-Γειά σου Μάνο…μου λέει ο Μάκης… γνωρίζεις τον Πασχάλη και την κυρία Αρβανιτίδη…
Εγώ είμαι σε mood «χαζό παιδί χαρά μεγάλη!»
-Ε βέβαια… το πιο ερωτευμένο  ζευγάρι της επικράτειας… τι κάνετε;
Με κοιτάνε δυο παγωμένα ζευγάρια μάτια… ένα απόρημένο (της μακιγιέζ) και ένα έκπληκτο (του Μάκη).
Του χαζού παιδιού χαρά γεμάτου δεν του φτάνει όμως η μία μόνο ατάκα …θέλει κι άλλη μία.
Πλησιάζω την Πασχάλαινα και της λέω με ένα χαμόγελο επιτυχίας μέχρι τα’ αυτιά:
-Ολες μου οι φίλες θα έδιναν τα πάντα για να είναι στη θέση σας….
Ο Μάκης παθαίνει λόξυγκα, αφήνει στη μέση το μακιγιαζ και φεύγει τρέχοντας σκασμένος στα γέλια… το ζεύγος τον ακολουθεί και η μακιγιέζ μένει με ανοικτό το στόμα….
Το χαζό παιδί χαρά γεμάτο… συνεχίζει να μην καταλαβαίνει…. Τους ακολουθώ ασθμαίνοντας κ ρωτώντας:
-Αρχίζουμε; Αρχίζουμε;
Αργότερα όταν κατά τη διάρκεια της εκπομπής αντιλαμβάνομαι (επιτέλους) τι συμβαίνει, κρύβω το πρόσωπό μου πίσω από ένα χαρτί και προσπαθώ (ανεπιτυχώς) να κρύχω το νευρικό μου γέλιο.
Οσο ούρλιαζε η απατημένη σύζυγος και όσο ο Πασχάλης μετατρεπόταν συνεχώς όλο και πιο πολύ σε πατημένο σύκο…τόσο οι δικοί μου ώμοι τρανταζόντουσαν πίσω από μια λευκή κόλλα χαρτί…
Εχω την αίσθηση ότι το κοινό χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα με λάτρεψε… όπως και ναχει εγώ λάτρεψα την γκάφα μου.
Το θυμήθηκα σήμερα που διάβασα ότι «Ο Άρειος Πάγος απέρριψε το αίτημα του τραγουδιστή Πασχάλη Αρβανιτίδη, με το οποίο ζητούσε να αναιρεθεί η απόφαση του Εφετείου Αθηνών που αναγνώρισε, κατόπιν εξετάσεως DNA, την πατρότητα του γιου της Ουρανίας Τουτουντζή.»
ΟΚ… εγώ έγινα ρεζίλι (αν και δεν είναι σίγουρο) στα μάτια του ζεύγους Αρβανιτίδη… όμως ο τραγουδιστής (βασικά αυτός) και η γυναίκα του γίνονται εδώ και πολλά χρόνια ρεντίκολο στα μάτια των Ελλήνων.
Και άντε να καταλάβω (που δεν την καταλαβαίνω) την στάση της συζύγου… Λέμε τώρα… όμως του Πασχάλη πώς διάολο να την καταλάβω;
Και πώς να την καταλάβω ακόμα περισσότερο σήμερα που είμαι κι εγώ πατέρας;
Ξέρετε αυτές οι ιδιότητες (πατέρας/μητέρα) όταν έρχονται στο στόμα μας, μοιάζουν λιγάκι εγωιστικές. Το θέμα δεν είναι να είμαστε εμείς ΓΟΝΕΙΣ, αλλά τα παιδιά να έχουν ΓΟΝΕΙΣ… δεν ξέρω αν το λέω καλά… εννοώ το σημαντικό είναι για τα παιδιά και όχι για μας.
Τι να τον κάνω εγώ ένανε που δηλώνει πατέρας και το μόνο που έχει να προσφέρει είναι η ιδιότητα…. λες και λέει ότι είναι μηχανικός, ή ποδοσφαιριστής… Δεν είναι το παιδί παράσημο… εσύ βλάκα πρέπει να είσαι παράσημο για το παιδί.
Το καλοκαίρι που μας πέρασε είμασταν με την Αθηνά σε μια παραλία της μαγευτικής Χαλκιδικής. Δίπλα μας μια χωρισμένη μάνα με την (περίπου) 10χρονη κόρη της… Ωραία γυναίκα η μάνα… απ’ αυτές που δεν βουτάνε το κεφάλι τους στο νερό μην βραχεί το μακιγιάζ… απ’ αυτές που έκαναν παιδιά στα 17 και ατύχησαν στον γάμο… απ’ αυτές που το τάνγκα είναι ένα νούμερο μικρότερο… Η μικρή έπαιζε με τα κουβαδάκια της στην ακροθαλασσιά και η μάνα έπαιζε με έναν τύπο 3 ομπρέλες πιο κάτω… Το παιδί το πήρε πρέφα αμέσως… άφησε τα κουβαδάκια και μπήκε ανάμεσα… έκανε το παν να χαλάσει το παιγνίδι της μαμάς της… Παρακολουθούσα με ένδιαφέρον.  Η μάνα δεν μπορούσε να κινηθεί όπως ήθελε… ο εκνευρισμός της ήταν φανερός, αλλά ήταν δεμένα τα χέρια της… η μικρή (πώς να κρυφτείς από τα παιδιά; που λέει και ο Σαββόπουλος) είχε υψώσει έναν φράκτη που δεν ξεπερνιόταν με τίποτα… Επί μία ώρα παρακολουθούσα…
Στο φινάλε η μάνα μάζεψε τα πράγματα…τα ρούχα… τις πετσέτες… και για το τέλος άφησε τα κουβαδάκια στην παραλία… πήρε το φτιαράκι και σε μια στιγμή που η μικρή έβλεπε κάπου αλλού… έριξε ένα βλέμα γεμάτο νόημα στον τυπά και έγραψε κάτι στην υγρή άμμο…
Φυγανε…
Πλησίασα στην άμμο….
Ένα νούμερο κινητού…
Η ώρα της εκδίκησης… με το δάκτυλό μου… έκανα το δυό, οκτώ και το ένα, επτά…
Ξαναγύρισα στην ξαπλώστρα μου…
Ο τύπος ήρθε…είδε το νούμερο στην άμμο και το σημείωσε στο κινητό του….
Καλά κρασά… μην φας έχουμε γλάρο.
Συγγνώμη που το λέω ευθέως, αλλά αυτή δεν ήταν μάνα… τσουλάρα ήταν… όχι γιατί γκομένιζε… κάθε άλλο… αλλά επειδή γκομένιζε σε λάθος στιγμή….
(Το όλο σκηνικό είναι καταγραμμένο στην φωτογραφική μου μηχανή… αλλά δυστυχώς δεν μου επιτρέπεται να σας το δείξω όλο…)
Ο κ. Πασχάλης και η γυναίκα του…προσπάθησαν να γράψουν την δικιά τους αλήθεια στην άμμο… δεν υπολόγισαν όμως το κύμα που έρχεται και τα σβήνει όλα… Όλα …εκτός από την αλήθεια….
Ναι… το δικό μου λάθος στο μακιγιάζ ήταν τουλάχιστον στιγμιαίο…
Το δικό τους… και ειδικά το δικό σου τραγουδιστή του έρωτα… είναι ανεξίτηλο …δυστυχώς όχι μόνο στο μυαλό όλων μας… αλλά στο μυαλό ενός παιδιού (του δικού σου) που δεν έχεις το μινιμουμ του θάρρους και της τιμιότητας να πας να το αγκαλιάσεις και να του ζητήσεις συγγνώμη.
Οσο αφορά στη σύζυγο… δεν έχω να πω πολλά… αλλά το στρινγκ δεν φοριέται μόνο στον κώλο… αυτό τουλάχιστον μπορεί ναναι σέξι… φοριέται και στο μυαλό και αυτό είναι αποτρόπαιο….


26 σχόλια:

  1. Α, ρε Μάνο τι να πώ; Είσαι φοβερός στη διατύπωση και περιγραφή σκέψεων και βιωμάτων σου! Και έξυπνος στις αντιδράσεις ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα Μάνο,
    ο τύπος πως δεν σε είδε που άλλαξες τα νούμερα στην άμμο?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν με είδε...γιατί κοιτούσε απεγνωσμένα τη μαμά που έφευγε... ε, δεν ήταν δα και τοσο δύσκολο... χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. xaxaxaxaxa to string sto myalo!!!!!!TELEIO!!!!!akoma gelaw!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. 'Αριστος Μάνο όπως πάντα. Η μάνα του παιδιού του Πασχάλη ήταν μεταπτυχιακή ή διδακτορική υπότροφος στη σχολή μου όταν πήγαινα στο Πανεπιστήμιο και είχε ένα σουλούπι που δεν θα την πρόσεχε κανένας άντρας. όταν βγήκε στην αρχή η ιστορία ξέροντάς την πίστευα ότι την έβγαλε από το μυαλό της, αλλά στη συνέχεια σιχάθηκα τόσο τον Πασχάλη και την Πασχάλαινα που την έχω δει με συμπάθεια. Γιατί δεν είναι τόσο ότι το έκανε και το έκρυψε αλλά ενώ υπάρχει το αδιάψευστο τεστ DNA, το ζευγάρι συνεχίζει να γίνεται ρεζίλι κάθε φορά που μιλάει γι αυτό το θέμα κοροϊδεύοντας πρώτα από όλους τους εαυτούς τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Thea i tipissa stin paralia! Respect!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. apolaustikos o logos sou mano opws panta!kala ths ekanes ths kurias(leme twra kuria)!xaxa!

    daniella

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. για ένα ανεξήγητο λόγο συγκινίθηκα, γιατί είμαι μαμά και έχω γίνει ευαίσθητη? Γιατί δεν θα ήθελα ποτέ το μωράκι μου να περάσει αυτά που περνά το μωράκι του παπάρα? Ή γιατί it takes two, to tango? Τα παιδιά θέλουν και την μάνα και τον πατέρα, και αν δεν μπορείς ρε βλάκα (παπάρα) να είσαι πατέρας πρόσεχε τουλάχιστον που βάζεις το πουλί σου!!! Τζένη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. 8a h8ela na dw ta moutra ths apo mia meria pou to kinhto ths de xtyphase pote!
    oso gia tin pasxalokatastash...ouden sxolion!
    bravo mano!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. oso gia ton arithmo kala ekanes mano ! gia ton gnosto ''patera'' ti na po tha eprepe na ntrepotan para polyyyyyyyyyyyyyyyyy ! eyxome to paidaki ayto na min exei kanena psixologiko problima argotera ,ayti i idea me kanei kai lypame poly !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΜΠΡΑΒΟ ΜΠΡΑΒΟ ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!!!
    ΚΑΙ ΓΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ.
    ΚΑΛΑ ΤΕΛΕΙΟ.!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Γιατί όλοι οι πατεράδες να μην σκέφτονται σαν εσένα ΓΜΤ???
    Τα'πες όλα... τρελό RESPECT ΚΑΙ σ'αυτό το ποστ σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ΩΡΑΙΑ Η ΜΑΜΑ ΠΑΝΤΩΣ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. καλα ξηγηθηκες.........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Για το θέμα του Πασχάλη σωστός.
    Για την κυρία όμως βγάζεις μεγάλη κακία, χωρίς λόγο, κρίμα και πολλές φορές είσαι πολύ συμπαθής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Εγώ πάλι το μόνο που έχω να σου πω, κύριε Μάνο, είναι ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ! Γιατί άλλαξες το 2 με το 8, το 1 με το 7, και έτσι ο τυπάς κατέληξε αντί να παίρνει τηλέφωνο την κυρία, να παίρνει εμένα και να με πρήζει! ΦΤΟΥ ΣΟΥ!
    =ΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Οκ....λάθος της μαμάς και χοντρομαλακία της..γκομένιζε τη λάθος στιγμή..έπρεπε όμως να αποδοθεί η δικαιοσύνη απο έναν "άσχετο" κύριο στην παραλία? και στην τελική ο τυπάς μπορεί να εξελισσόταν σε εξαιρετικό νεό πατέρα για το κοριτσάκι.... όσο για πασχάλη..μπλιαχ, μπλιαχ και ξανα μανα μπλιάχχχχχχ ψιλοξερασα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Μανο μου είσαι υπέροχος σε ακουω διαβάζοντας και μου αρεσει πολυ αυτο...
    Ετσι είναι Μανο μου, το να αναλαμβάνει κανεις την ευθύνη εχει καταντήσει αδιανόητο στην εγωιστική κοινωνία που ζούμε.. Ας ελπίσουμε σε μια διαφώτηση και ας προσπαθήσουμε αλλάζοντας οι ιδιοι να αλλάξουμε τον κόσμο... φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. ...η γραφή σου θαυμαστή !!!!
    ...σαφώς καί νά σέβεται τό παιδί του ο γονιός....
    ...αλλά βρέ παιδί μου εσβησες τόν αριθμό,
    κι έτσι τό σβήσιμο*σου ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΑΝΤΙΛΗΠΤΟ....

    Ρένα Φατούρου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. makari na skeftondoysan oloi oi mbambades-andres ,san esena Mano! ta sevi moy

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. ta neotera lene oti o Pasxalis proteine ton aderfo tou na anagnwrisei to paidi!!!!!xaxaxaxa
    BLAKAS me perikefalaia!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Πολύ θα ήθελα να ήμουν από μια μεριά μέσα στο καμαρίνι την ώρα της συνάντησης σας και να έβλεπα τα ξινισμένα μούτρα του ζεύγους...καινούριο συκώτι θα έκανα από τα γέλια!
    Όσον αφορά τον τρόπο που χειρίζονται το θέμα της πατρότητας του παιδιού, πραγματικά έχω μείνει άναυδη. Ή είναι τόσο βλάκες που δεν καταλαβαίνουν ότι όλοι γελούν μαζί τους, ή είναι τόσο βλάκες που βάζουν τη δική τους προβολή (γιατί αρχίζω να πιστεύω ότι το όλο θέμα γίνεται για να είναι στην επικαιρότητα ο ξεχασμένος Πασχάλης) πάνω από την ανάγκη ενός παιδιού να νιώσει την πατρική αγάπη, που στην τελευταία περίπτωση η βλακεία τους γίνεται πραγματικά επικίνδυνη...Υπάρχει όμως "θεία δίκη"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Για μένα υπάρχουν τέσσερα ακατανόητα σχετικά με το θέμα... α) Γιατί ο Πασχάλης ξεφτιλίζεται τόσο πολύ (κρίμα γιατί κάποτε ήταν κάποιος)... β)Γιατί τη μαμά του παιδιού, επιμένει τόσο πολύ (κρίμα γιατί με τόση δημοσιότητα κάποια στιγμή το παιδάκι θα μάθει κάτι ...)και κυρίως γ) γιατί ο Μάνος γράφει τελευταία ως ξερόλας και την έχει δει θεός που θα κρίνει και θ' αποφασίσει για τις ζωές των άλλων???? (κρίμα γιατί γράφει 'νόστιμα' και δεν θα τον ξαναδιαβάσω...Προφανώς βέβαια κρίμα για μένα γιατί ο Μάνος χέστηκε κι αν τον διαβάσω κι αν δεν τον διαβάσω... δ) γιατί όλοι σχεδόν στα σχόλια τους τον γλείφουν ακατάπαυστα (κρίμα που το πνευμα του εκνευρίζει πλέον μόνον εμένα :D)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. το σκηνικο με τον Πασχαλη ηταν κορυφαιο :DDDD,οσο για την "λαγνα μανα" -αν και δεν ειναι πολιτικαλυ κορεκτ- τα ιδια θα σκεφτομουν,δεν θα την χαρακτηριζα ετσι αλλα θα ενιωθα μια αηδια(με το κοριτσακι σου στην παραλια κ τον κ...λο εξω?)...οπως νιωθω οταν βλεπω μαμαδες που παλευουν να ναι πιο ομορφες απ τις κορες,μαμαδες που πουλανε τον εαυτο τους βαζοντας φατσα φορα τα πλαστικα μεμε στην τιβι κ στα περιοδικα κ δεν σκεφτονται πως θα νιωθει το παιδακι τους βλεποντας ολα αυτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Ioanna με το σχόλιό σου με κάλυψες απόλυτα σε όλους τους τομείς.
    Μάνο μου λείπει ο καθαρός τρόπος που έγραφες στο παλιό σου μπλογκ. Εκεί έγραφες με περισσότερες βωμολοχίες ίσως, αλλά σίγουρα πιο αληθινα. Δεν είχες ούτε την ξερολίαση αλλά ούτε έκανες και ανελέητο name dropping για την επίδειξη......
    Οι μαμάδες που σε έμαθαν από την πραγματικά πολύ καλή δουλεία της γυναίκας σου μπορεί να εντυπωσιάζονται. Αλλά έχεις αρχίσει να απογοητεύεις εμάς τους υπόλοιπους.
    Η υπερβολική προβολή, αλλοτριώνει τους ανθρώπους..Αυτό είναι κάτι που ξέρεις ίσως καλύτερα από όλους μια και γνωρίζεις πολλούς ανθρώπους που την έχουν πατήσει από τη γλύκα της αναγνωρισιμότητας... Φαίνεταιόμως ότι έχεις αρχίσει να πέφτεις στη λούμπα....
    Ξαναδιάβασε τα κείμενα του παρελθόντος και ξέθαψε από την ψυχή σου εκείνο τον Μάνο.
    Σίγουρα έχουν αλλάξει πολλά στη ζωή σου από τότε. Οι άνθρωποι αλλάζουμε συνεχώς. Ξεκόλα όμως λίγο και ξέθαψε τον Μάνο του τότε.
    Γενικώς η όλη συμπεριφορά της "ξερολίασης" που βγαίνει από τα κείμενά σου μου θυμίζει τη φράση : "Άλλη καμιά δεν γέννησε, μόνο η Μαριώ τον Γιάννη".
    Βλέπω επίσης, ότι έχεις χαθεί και με τους περισσότερους μπλόγκερ με τους οποίους είχατε κάτι παραπάνω απο απλές σχέσεις γνωριμίας... Αλλάξαν οι ζωές σας ή απλά απομακρύνθηκαν...?
    Δεν περιμένω απάντηση στο σχόλιό μου. σου θέτω απλά θέματα για νυχτερινό προβληματισμό....
    Χωρίς ίχνος κακεντρέχειας, αλλά με αρκετή δόση πίκρας...
    Κατερίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. EISAI APISTEYTOS!!!!!
    ΚΙ ΕΓΩ ΝΟΜΙΖΑ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΓΚΑΦΑΤΖΟΥ ΚΑΙ "ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΟΥ"!!!!!
    ΑΝΥΠΟΜΟΝΩ ΝΑ ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΩ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΣΦΙΞΩ ΤΟ ΧΕΡΙ!!!!
    ΘΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΜΕ ΕΡΙΞΕ ΜΕ ΓΛΥΚΑ ΤΟΥ ΚΟΥΤΑΛΙΟΥ ΚΑΙ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ (ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΘΥΜΑΣΑΙ?????)
    ΦΙΛΙΑ ΣΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΟΥ!!!
    ΧΡΙΣΤΙΝΑ - ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή