φυσιογνωμίες

ΟΚ! Ως πατέρας το μαθαίνεις το παιδί σου διάφορα πράγματα.

(αν και μεταξύ μας: ΟΛΑ τους τα μαθαίνουν οι μαμάδες τους.)

ΟΚ! Λοιπόν του μαθαίνεις πράγματα.

Αυτό που βασικά πρέπει να του μάθεις είναι πώς θα επιβιώσει στην κοινωνία. Είναι ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό που μαθαίνουν -από τις ελεφαντίνες μεχρι τις σκιουρίνες -στα μικρά τους. Πώς θα επιβιώσουν.

Εχω ακούσει πατέρα να λέει στην κόρη του: «Δεν θα ζητάς ποτέ συγγνώμη.» Ο άνθρωπος ήταν Αριστερός στην εποχή του εμφύλιου, διώχτηκαν οικογενειακώς, κυνηγήθηκαν, μετανάστευσαν, επέστρεψαν, πιέστηκαν, τους κοροϊδεψαν…άστα να πάνε… Άλλο λοιπόν εννοούσε συμβουλεύοντας την να μην λέει «Συγγνώμη»… Αυτό σημαίνει ότι ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ λάθη.

Η κοπέλα έζησε σε άλλες εποχές πήρε κατά λέξη τη συμβουλή του μπαμπά της, που εν τω μεταξύ είχε πεθάνει ξαφνικά, και το’κανε στο μυαλό της ψαρόσουπα (που λατρεύει η Αθηνά!)

Από την εμπειρία μου στη ζωή έμαθα ότι ΒΑΣΙΚΑ τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου, λένε και τη ψυχή του. Από τον τρόπο που ή δεν χαμογελάει, από το βλέμμα… από το bodylanguage και λοιπά.  Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω παράπονο… ΒΑΣΙΚΑ έχω πέσει μέσα.

Δεν είναι όμως αρκετό.

Στην πραγματικότητα είναι εγκληματική προσέγγιση.

Η φάτσα και τα συμπαρομαρτούντα της δεν δίνουν τη ψυχή… ή μάλλον δεν την δίνουν πάντα… και αφού δεν είναι «πάντα» γίνεται εξαιρετικά επικίνδυνο…μπορείς να αδικήσεις ανθρώπους ή να εξυμνήσεις ανθρώπους που θα αξιζαν ακριβώς το αντίθετο.

Σας προτείνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε «Τα παιδιά της πιάτσας» του Νίκου Τσιφόρου…

Μην ξεχνάτε ότι οι περισσότεροι serial killers είχαν αγγελική φυσιογνωμία. Οσο και να το λέω όμως , είναι δύσκολο να να κλείσω τα μάτια στα vibes που (μου) στέλνει το εξωτερικό ενός ανθρώπου.

Όταν υπηρετούσα στο Πολεμικό Ναυτικό. Ηρθε διοικητής ένας αντιπλοίαρχος, που με το που τον είδα είπα από μέσα μου: «Ω ρε πούστη μου! Τη βάψαμε!»

Ηταν «μυτερός», φαλακρός, με αετήσια μικρά κακά  μάτια και με ποιντικομούστακο.  Εξέπεμπε: Μην με πλησιάσεις. Θα το μετανιώσεις.

Τελικά ήταν ο πιο γλυκός, ευγενικός, σεμνός και κύριος,που συνάντησα ποτέ στο Ναυτικό.

Αυτό ήταν ένα μάθημα για μένα.

Ηταν;

Μπαααααα!

Όταν προιν από καιρό είδα ότι η ΝΔ είχε τοποθετήσει κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο τον Κώστα Τζαβάρα… κάτι γέλασε μέσα μου… Ενας τύπος που θύμιζε τον Πιατά με γυιαλιά και με ένα μόνιμο χαμόγελο στο στόμα… Κάτι σαν τον Γκούφι στο πιο αφράτο.

Και ξαφνικά ο τύπος βγαίνει στο MEGA διατηρεί το χαμόγελό του, διατηρεί την αξιοπρέπεια του και λέει στους δημοσιογράφους τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη. Ξαφνικά όλοι τον αγάπησαν… δλδ τον συμπάθησαν… ενστικτωδώς κι εγώ… σήμερα λοιπόν ακούω τον Κανάκη να σκούζει για το 50.000 ευρώ πρόστιμο που τους έχωσε το ΕΣΡ. Συμφωνω ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΜΕ αυτά που έλεγε…και λίγα τους είπε…διαφωνώ στο ότι έχασε το χιούμορ του… και αυτό δεν γίνεται να γίνεται σε σατιρική εκπομπή. Ο ρόλος είναι ρόλος…

Λεπτομέρειες…

….και εκεί λοιπόν που τον παρακαλουθώ μας λέει ότι θα δούμε το video όπου ο βουλευτής Τζαβάρας (ο Γκούφη-Πιατάς ντε) καταγγέλει στη Βουλή ότι ποτέ του δεν διαμαρτυρήθηκε για την αγρια πλάκα-κριτική  (που γι΄αυτό τους τιμώρησε το ΕΣΡ… ) και καθώς το καταγγέλει λέπω από μέσα μου «Μπράβο ρε….» και εκείνος συνεχίζει και κλείνει προς την Βουλή των Ελλήνων. «Η σάτιρα είναι τι ξυπνητήρια της Δημοκρατίας!»

Γκλουπ.

Αν είχαμε κρίνει τον Γούντι Αλλεν από το παρουσιαστικό του, βράστα Χαράλαμπε.

Ξαφνικά ανακαλύπτω ότι το χαμόγελο του κ. Τζαβάρα δεν είναι του Γκούφι… αλλά είναι αληθινό...-όσο ειρωνικό χρειάζεται και όταν δεν χρειάζεται γίνεται χαρωπό… φιλικό…  Ξέρει να απαντά και λέει άλλα, απ’ αυτά που λένε οι πολιτικοί….

Και όμως όταν τον πρωτόδα, δεν το διέκρινα…

Τι να μάθω στην Αθηνά;

Μμμμμμμμμμμμ;